;
همانطور که در طول یک دههی گذشته، لیلا قندچی دورنماهایی طبیعی را نقاشی میکرد حال، نگاهاش را بر جزئیاتی متمرکز کرده که پیشتر در اشکال مختلف در گوشهوکنار همان دورنماها ظاهر میشدند و یادآور تصاویر آنی و گذرا، دَوَرانهای فکری، خیالها یا هجمههای جهان بیرونی بر ذهن آسیبپذیر او و ما بودند. اگر او پیشتر آن وضعیتهای ذهنی را در قالب دورنماهایی به خودش و ما نشان میداد و تأثیر اجتنابناپذیر هجمههای بیرحمانهی جهان بیرون را در اشکال مختلف مرئی و قابل تماشا میکرد حال انگار در تلاش است تا پوستهها، حفاظها، صدفها یا جدارههایی را نشانمان دهد که همچون برگهای از کاغذ کالک شفاف، نازک و شکنندهاند. او حالا و بعد از جستجوهای گذشته در پی کشف حقیقتِ شکنندگی و آسیبپذیری حفاظها، جدارها و پوستههایی است که قرار بود موجودات زنده – و در شکل استعاری – ما را در برابر هجمههای بیپایان و آشتیناپذیر جهان بیرونی محافظت کنند .
لیلا قندچی حالا و بیش از هر زمانی به ما نشان میدهد که نگهبانان ما در برابر جهان بیرون به نازکی، شفافی و شکنندگی همین لایههای کاغذ کالک هستند.
حافظ روحانی