سینا برومندی در ادامه‌ی مجموعه‌های پیشین خود، با استفاده از دو روش عکاسی مستقیم و در مقابل آن، عکاسی غیر مستقیم، به ثبت فضاهای روزمره و شهری ایران امروز می‌پردازد. او در روش غیرمستقیم، با استفاده از دوربینی دست‌کاری شده، تصاویری را بر روی سطح حساس عکاسی، با نوردهی بلند مدت چندثانیه‌ای، ثبت می‌کند که در تقابل با ثبت لحظه‌ای و اغلب تصادفی روش مستقیم هستند. هنرمند با ادغام این دو شکل تصویر متضاد در تلاش است با در نظرداشتن نمود‌های مختلف ایدئولوژی در برهه‌های تاریخی ویژه، برداشتی شخصی از اشکال مختلف تفکر و ایدئولوژی در زندگی مدرن ایران ارائه دهد؛ با این پرسش در ذهن که اگر عکاسی اواخر قرون وسطی اختراع شده بود، چه چیزی را ثبت می‌کرد؟